Risicobeheer is de hoeksteen van elk informatiebeveiligingsprogramma.
Risicobeheer vertegenwoordigt in de tijd bewezen, maar ook telkens nieuwe noodzakelijke methoden en technieken die worden gebruikt om risico’s te identificeren, hun waarschijnlijkheid van optreden en potentiële impact op de organisatie te begrijpen.
Om daarna over die risico’s beslissingen te nemen, op basis van vastgestelde beslissingscriteria, en belangrijke kenmerken van veiligheid en risico voor lange termijn (ontwikkelingen) te meten en voor de rapportage aan het uitvoerend management.
Risicobeheer biedt de belangrijke informatie waarmee een manager schaarse middelen kan prioriteren op een manier die de grootst mogelijke risicovermindering tot gevolg heeft.
Zonder technieken voor risicobeheer zouden beveiligingsmanagers prioriteiten stellen op basis van buikgevoel of andere willekeurige middelen. Wat beveilig je als je niet weet wat je moet beveiligen en waarom is dan de vraag.
De effectiviteit van een risicobeheerprogramma is grotendeels afhankelijk van twee factoren: ondersteuning van het uitvoerend management en de cultuur van een organisatie met betrekking tot beveiligingsbewustzijn en verantwoording.
Bijvangst is dat een effectief risicobeheerprogramma als katalysator kan dienen om subtiele maar strategische veranderingen aan te brengen in de cultuur van een organisatie.
Geen twee risicobeheerprogramma’s zijn hetzelfde, In plaats daarvan is elk uniek verschillend, gebaseerd op verschillende factoren:
- Cultuur
-
Missie, doelstellingen en doelen
-
Management structuur
-
Managementondersteuning
-
Industriële sector+
-
Marktomstandigheden
-
Toepasselijke wetten, voorschriften en andere wettelijke verplichtingen
-
Aangegeven of niet-aangegeven risicotolerantie
-
Financiële gezondheid
